Krampjes
Een kwartiertje na elke voeding heeft hij last van zijn buik. En 's avonds om 19:00 is het helemaal feest: dan heeft hij er wel een uur last van. Acherm.
Korter
Jonas slaapt 's avonds nog steeds heerlijk in zijn eigen bed. Overdag vind hij het maar niks om in zijn bedje te slapen. Hij laat duidelijk merken dat 'ie er gewoon bij wil zijn. Dus lekker op de bank bij mama, in de box, het wipstoeltje, of in de fietskar. Dat vind ie allemaal prima. Hij is ook al voor de allereerste keer met papa wezen rennen. Is hem ook uitstekend bevallen, na 100 meter lag meneer al heerlijk te snurken. En papa maar zwoegen, tegen de wind in.
De laatste twee nachten doet Jonas niet meer zolang met een fles, na een uurtje of drie meld hij zich weer. Dus krijgt hij twee keer per nacht een voeding. En daar zijn papa en mama weer niet zo blij mee... En afgelopen week heeft hij 's nachts zelfs een keer vijf uur met een flesje gedaan. Ach ja, de eerste weken, het hoort erbij, he!
Rote baron
Maar we hebben vooral ook veel lol samen. Zo zijn we vrijdag naar Kaldenkirchen gefietst. Daar hebben we onszelf en Jasper getracteerd op een riesen waffel. Dat kon Jasper wel waarderen, hij heeft drie kwartier braaf op zijn stoel gezeten in het café. Speelgoed waren we natuurlijk vergeten, maar het mocht de pret niet drukken.
Gisteren zijn we even naar de open dag op de hei geweest. Meest indrukwekkende was wel een oud propellor vliegtuig. Je weet wel, zo een met dubbele vleugels. Een flinke dikzak met de naam "Rote Baron". We waren zo slim om recht achter de baron te gaan zitten in het gras. Met als gevolg dat we letterlijk werden weggeblazen toen de motor gestart werd. Papa kon Jasper nog net vast grijpen, en mama ontfermde zich over de fietskar. Die werd met fiest en al zo even weg geblazen. En Jonas, die vond het allemaal prima!
